คำขวัญของจังหวัดปทุมธานี
จังหวัดปทุมธานีในปัจจุบันได้เปลี่ยนแปลงไปจากอดีตเป็นอันมากจากหัวเมืองเกษตรกรรมและอุตสาหกรรมที่โดดเด่น สู่เมืองแห่งการค้าการลงทุนในอุตสาหกรรมสะอาดของภูมิภาคเอเชียอาคเนย์ กลายเป็นเมืองศูนย์กลางการศึกษา วิจัย และพัฒนาเทคโนโลยีของภูมิภาค (Education and Technology Hub) พร้อมทั้งเสริมสร้างความเข้มแข็งในธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อม มีการกระจายตัวของนิคมอุตสาหกรรมและโครงการบ้านจัดสรรขนาดใหญ่ นำไปสู่การพัฒนาถนนหนทาง เกิดย่านอุตสาหกรรมใหม่ในเขตรังสิต มีศูนย์การค้าและสถาบันการศึกษาสำคัญเกิดขึ้นตามมาอีกมากมาย จังหวัดปทุมธานียังคงมีการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง เพื่อสนองตอบวิสัยทัศน์ของเมือง ที่มุ่งสร้างความเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ ส่งสริมการศึกษาวิจัย และพัฒนาเทคโนโลยี ควบคู่ไปกับการพัฒนาทางด้านสังคมให้เป็นสังคมคุณภาพ
ตราสัญลักษณ์จังหวัดปทุมธานี
รูปวงกลมมีสัญลักษณ์ดอกบัวหลวงสีชมพูอยู่ตรงกลางและรวงข้าวสีทองอยู่ ๒ ข้าง ดอกบัวและต้นข้าว หมายถึง ความสมบูรณ์ด้วยพืชพันธุ์ธัญญาหาร จังหวัดปทุมธานี ใช้อักษรย่อว่า “ปท”
ธงประจำจังหวัดปทุมธานี
ลักษณะเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า กว้างประมาณ ๓๘ นิ้ว ยาวประมาณ ๕๔ นิ้ว สีธงมี ๒ สี คือแถบสีน้ำเงินกับแถบสีขาว ตรงกลางผืนมีตราสัญลักษณ์ของจังหวัดซึ่งมีเส้นผ่าศูนย์กลางยาว ๑๖ นิ้ว
สีน้ำเงิน หมายถึง พระมหากษัตริย์
สีขาว หมายถึง ศาสนา
ดอกบัวหลวงกับต้นข้าว หมายถึงความอุดมสมบูรณ์ด้วยพืชพันธุ์ธัญญาหาร โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ดอกบัวและข้าว ความหมายรวมของธงประจำจังหวัดปทุมธานีจึงหมายถึงว่า ชาวจังหวัดปทุมธานีเป็นหมู่คณะที่มีความรักและความสมัคคีเป็นปึกแผ่นอันเป็นส่วนหนึ่งของชาติไทย ที่มีความจงรักภักดีต่อชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
ความสำคัญของธงประจำจังหวัดปทุมธานี
เป็นการเชิดชูเกียรติของจังหวัด บ่งบอกถึงสัญญลักษณ์ของจังหวัด เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวน้ำใจชาวจังหวัดปทุมธานี ให้มีความรักท้องถิ่น และมีความร่วมมือร่วมใจกันสร้างสรรค์ความเจริญ และมีความเอื้ออารีต่อกัน
ศาลหลักเมืองปทุมธานี
เป็นสถานที่เคารพสักการะของชาวจังหวัดปทุมธานี ตั้งอยู่บริเวณทางเข้าศาลากลางจังหวัด เป็นศาลาแบบจตุรมุขยอดปรางค์ เป็นสัญลักษณ์ให้ทุกคนในจังหวัดมีความรักท้องถิ่นและเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจที่สำคัญยิ่งอีกประการหนึ่งของชาวจังหวัดปทุมธานี
พระพุทธนวราชบพิตร เป็นพระพุทธรูปที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมีพระราชดำริสร้างพระราชทานเป็นพระประจำจังหวัด เมื่อพุทธศักราช ๒๕๐๘ ถือเป็นพระพุทธรูปที่มีความศักดิ์สิทธิ์อย่างมาก ในแต่ละปีจะมีการอัญเชิญมาให้ประชาชนกราบไหว้บูชาเพื่อความเป็นสิริมงคลในงานพิธีสำคัญ ปัจจุบันองค์พระประดิษฐานอยู่ที่ศาลากลางจังหวัด
พระพุทธนวราชบพิตร เป็นพระพุทธรูปปางมารวิชัย มีขนาดหน้าตักกว้าง ๒๓ เซนติเมตร สูง ๔๐ เซนติเมตร ที่บัวฐานด้านหน้าบรรจุพระพิมพ์ พระสมเด็จจิตรลดาไว้อีกองค์หนึ่ง
พระปทุมธรรมราช พระพุทธรูปประจำจังหวัดปทุมธานี สร้างในสมัยรัชกาลที่ ๕ หล่อด้วยโลหะผสมปางขัดสมาธิเพชร หน้าตักกว้าง ๓ คืบ
วิถีชีวิตที่ผูกพันธ์กับสายน้ำของชาวปทุมธานี
แสดงให้เห็นถึงความเรียบง่าย
ความศรัทธาใรพระพุทธศาสนา
และมีประเพณีเก่าแก่ยังคงฝังลึกในจิตใจ
เอกลักษณ์ที่งดงามแห่งวิถีชุมชน
ถือเป็นอีก เสน่ห์ของเมืองปทุมธานี
ดอกไม้ประจำจังหวัดปทุมธานี ดอกบัวหลวง
บัวหลวง (Lotus) ชื่อวงศ์ Nelumbonaceae มีชื่อเรียกกันทั่วไปว่า ปทุมชาติ หรือ บัวหลวง มีถิ่นกำเนิกแถบ “เอเชีย” เช่น จีน อินเดีย และไทย รูปดอกจะเป็นพุ่มทรงสูงกลีบดอกสีชมพู ซ้อนกันหลายชั้นแต่ละกลีบโค้ง มีเกสรตัวผู้สีเหลืองเป็นจำนวนมาก ถัดเข้าไปตรงกลางเป็นส่วนฐานรองดอก จะขยายเป็นรูปกรวยสีเหลือง เป็นส่วนที่ไข่จะฝังอยู่และไข่จะเจริญไปเป็นผลบัวและฝังอยู่บนฝักบัว บัวชนิดนี้มีชื่อเรียกว่า บุณฑริก ปุณฑริก ปทุม ปัทมา โกกระณต
ดอกไม้ประจำจังหวัดปทุมธานี
บัวหลวง (Nymphaea lotus Linn.) เป็นดอกไม้ประจำจังหวัดปทุมธานี ก้านใบและดอกขึ้นมาบนผิวน้ำใบมีลักษณะกลมกว้างใหญ่ ผิวใบเรียบ สีเขียวขอบน้ำตาล ดอกเป็นกลีบซ้อนกันหลายชั้น มีสีขาว ชมพูเหลือง ลักษณะ สีสันขนาดของใบและดอกขึ้นอยู่กับชนิดของพันธุ์
ต้นไม้พระราชทานประจำจังหวัดปทุมธานี ต้นปาริชาติ
ปาริชาติ ก็คือ ทองหลางลายนั่นเอง ทองหลางเป็นพืชในสกุล Erythrina variegate L. อยู่ในวงศ์ Leguminosae-Papilionodeae เป็นไม้ยืนต้นสูงประมาณ ๕ – ๑๐ เมตร เรือนยอดเป็นพุ่มกลม โปร่ง ตามกิ่งหรือลำต้นอ่อนมีหนามแหลมคม แต่จะค่อยๆ หลุดไป เมื่อต้นมีอายุมากขึ้น
ใบเป็นใบประกอบแบบขนนก มีใบย่อย ๓ ใบ เรียงสลับใบหนา ดอกคล้ายดอกถั่วมีสีแดงเข้ม ออกรวมกันเป็นช่อยาวประมาณ ๓๐ – ๔๐ เซนติเมตร จะออกดอกในเดือน มกราคม – กุมภาพันธ์ เวลาออกดอกจะทิ้งใบหมดต้น ส่วนผลเป็นฝักยาว โค้งเล็กน้อย ยาว ๑๕ – ๓๐ เซนติเมตร เมื่อผลแก่ฝักจะแตกที่ปลายอ้าออก ภายในมีเมล็ด
ต้นไม้ประจำจังหวัดปทุมธานี
ปาริชาติ หรือ ทองหลางลาย (Erythrina variegate Linn.) เป็นไม้ยืนต้นผลัดใบ สูง ๕ – ๑๐ เมตร กิ่งอ่อนมีหนาม เรือนยอดเป็นพุ่มกลมโปร่ง ใบเป็นใบประกอบแบบขนนก มีใบย่อย ๓ ใบ ใบกลางจะโตกว่าสองใบด้านข้าง ออกดอกเป็นช่อยาวประมาณ ๓๐ – ๔๐ เซนติเมตร รูปดอกถั่วสีแดงเข้ม ออกดอกระหว่างเดือน มกราคม – กุมภาพันธ์ ผลเป็นฝักยาว ๑๕ – ๓๐ เซนติเมตร